Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobnie jak w poprzednich książkach- autorka Joanna Jax czuje się bardzo dobrze w tematyce wojny i miłości. Radzi sobie z tą tematyką naprawdę świetnie. Bardzo podoba mi się jej styl pisania, tworzenie historii i postaci oraz zakończenia które nigdy nie zawodzi wiernego czytelnika.

Podobnie jak w poprzednich książkach- autorka Joanna Jax czuje się bardzo dobrze w tematyce wojny i miłości. Radzi sobie z tą tematyką naprawdę świetnie. Bardzo podoba mi się jej styl pisania, tworzenie historii i postaci oraz zakończenia które nigdy nie zawodzi wiernego czytelnika.

Przeczytawszy drugą część przygód opowieści o Pani archeolog oraz astrofizyku przeżyłam wiele emocji. Najmocniejsza z nich to niestety znudzenie. O ile pierwsza część (Pierwszy Dzień) zaskakiwała, wzruszała i przerażała o tyle gdy w końcu po około 2 latach udało mi się zakupić cześć drugą, okazała się być zdumiewająco niepodobna do części pierwszej. A może po tych latach mój gust nieco się zmienił?
Jestem ciekawa innych opinii.

Przeczytawszy drugą część przygód opowieści o Pani archeolog oraz astrofizyku przeżyłam wiele emocji. Najmocniejsza z nich to niestety znudzenie. O ile pierwsza część (Pierwszy Dzień) zaskakiwała, wzruszała i przerażała o tyle gdy w końcu po około 2 latach udało mi się zakupić cześć drugą, okazała się być zdumiewająco niepodobna do części pierwszej. A może po tych latach...

Bardzo cenię pracę Pani Ewy.
Nie jestem w stanie nawet sobie wyobrazić z iloma osobami musiała rozmawiać, i to na jaki temat! Zabójstwa, morderstwa małego dziecka którego sprawą żyła cała Polska. Sama pamiętam, oglądając telewizję dziwiłam się dlaczego rodzice go nie szukają, a później- czy nikt nie zauważył braku dziecka? Nie znając szczegółów sprawy, nawet nie pomyślałam że istniała bliska rodzina- babcia, dziadek, siostry którzy mogli zainterweniować.
Temat jest okropny, zachowania ludzi niepojęte.Szkoda że to nie fikcja.

Bardzo cenię pracę Pani Ewy.
Nie jestem w stanie nawet sobie wyobrazić z iloma osobami musiała rozmawiać, i to na jaki temat! Zabójstwa, morderstwa małego dziecka którego sprawą żyła cała Polska. Sama pamiętam, oglądając telewizję dziwiłam się dlaczego rodzice go nie szukają, a później- czy nikt nie zauważył braku dziecka? Nie znając szczegółów sprawy, nawet nie pomyślałam...